Emoties als gids: van vermijden naar verwerken

Welke emoties zijn er? 

Een handig ezelsbruggetje is de 4 B’s: Bang, Boos, Blij en Bedroefd. Soms wordt hier nog een 5e aan toegevoegd: Beschaamd. Deze basisemoties zijn allemaal in ons aanwezig en worden getriggerd door gebeurtenissen die we meemaken in ons leven. Onze emoties hebben een heel belangrijk doel in ons leven: Bang/angstig zijn helpt ons te overleven in gevaarlijke situaties, als we verdrietig zijn helpen de tranen om de stress eruit te laten komen, blij zijn /lachen zorgt ervoor dat we lekker in ons vel zitten, boos zijn helpt ons onze grenzen aan te geven.

“Onze emoties hebben een heel belangrijk doel in ons leven.”

Hoe komt het dat we bepaalde emoties gaan vermijden of wegdrukken? 

Als je vroeger vanuit je ouderlijk huis geleerd hebt dat je niet boos mag zijn of niet mag huilen, dan ga je leren om deze emotie weg te drukken. Als er door je ouders niet goed gereageerd werd op je emoties, gaan we concluderen dat ze er niet mogen zijn en gaan we ze wegstoppen of vermijden. Bij mijzelf thuis werd er vroeger niet over emoties gepraat. Ik had hierdoor geen idee hoe ik met mijn emoties om moest gaan en ben ze weg gaan drukken. Emoties voelen ook niet altijd even prettig, en kunnen zelfs pijn doen waardoor we er het liefste zover mogelijk vandaan blijven. Hiernaast willen we onze emoties liever niet laten zien aan de buitenwereld omdat we ons er soms voor schamen.

Wat zijn emoties nu eigenlijk?

Emoties zou je kunnen zien als kind-delen in ons, die als ze niet goed begeleid zijn door je ouders/opvoeders, weggedrukt worden. Daarom zou je deze weggedrukte emoties ook wel je ‘weeskinderen’ kunnen noemen. Elke emotie in ons wil alleen maar gezien worden en er even mogen zijn. Als dit van jongs af aan goed ondersteunt wordt door de ouders/opvoeders dan groeien we op als onbezorgde volwassenen.

“Elke emotie in ons wil alleen maar gezien worden en er even mogen zijn.”

Wat is het gevolg van wegdrukken van emoties?

Door het wegdrukken van onze emoties gaan we allerlei beschermlagen opbouwen. We willen hiermee voorkomen dat we weer gekwetst worden en deze emoties gaan voelen. Zo kunnen we heel veel beschermlagen in de loop van onze kinderjaren gaan opbouwen. Het gevolg hiervan is dat we steeds verder verwijdert raken van de persoon die we in wezen/in essentie zijn. Ook zeg je door het wegdrukken van je emoties tegen dat deel in jou, dat het er niet mag zijn. Met andere woorden je doet hetzelfde met je emoties als jouw ouders/opvoeders deden. Je maakt dus weeskinderen van jouw emoties die er niet mogen zijn.

“We raken steeds verder verwijdert van de persoon die we in essentie zijn.”

Hoe kan je als volwassene er zijn voor je emoties/weeskinderen?

Als je voelt dat je gekwetst bent of een bepaalde emotie komt naar boven, dan is het goed om even de tijd voor je zelf te nemen. Ga rustig zitten en onderzoek wat je voelt en geef dit de ruimte om er helemaal te mogen zijn. Dit kan je doen door te gaan zitten met je voeten op de grond, rug rechtop en te voelen wat je op dit moment in je lichaam voelt. Je voelt misschien een blok op je maag, of verdriet in je hart, of dat je je handen gebald hebt en je voorhoofd fronst. Dan ga je vervolgens naar de plek in je lichaam waar je de emotie voelt en kan je hier bijvoorbeeld een hand op leggen. Vervolgens is het belangrijk dat je deze emotie/ dit weeskind er laat zijn. Dit kan je doen door te zeggen tegen dit weeskind dat het helemaal oké is dat het boos is, verdrietig is, angstig is, etc.. Doe dit vanuit je volwassenrol, en zeg “ik zie dat je verdrietig bent (i.p.v. ‘ik’ ben verdrietig), het is helemaal oké dat je verdrietig bent”. Hierdoor voorkom je dat je je er mee gaat identificeren. Het kan ook helpen om te zeggen dat je er altijd voor dit weeskind zult zijn, hoe angstig, verdrietig, boos het ook is. Kijk welke zinnen passend zijn voor jou. Door dit gevoel, deze emotie er helemaal te laten zijn zal je merken dat je langzaam rustiger wordt en het gevoel wegebt.

Door er elke keer voor je weeskinderen te zijn zul je merken dat je er steeds minder vaak of minder lang last van zult hebben en kunnen oude trauma’s doorvoeld en verwerkt worden.

“Ga rustig zitten en onderzoek wat je voelt en geef dit de ruimte om er helemaal te mogen zijn.”